Op een doodgewone vrijdagavond traint een verlegen jongen in de boksvereniging waar hij intensief lessen volgt. Zijn naam is Luc. Tegelijkertijd komt in een appartement een groep studenten samen voor een fuif. Onder hen zijn David en Samuel, twee agressieve jongens met een hoog testosteron gehalte. Wat volgt is een schijnbaar toevallige ontmoeting bij een bushalte die deze twee verhaallijnen samenbrengt, uitmondend in een gewelddadig incident.

Een man worstelt met zijn geloof en wordt gevangen tussen hemelvaart en val. 

Een reuzenrobot ontwaakt uit een eeuwenoude slaap in een post-apocalyptische wereld, waarin alle sporen van de mensheid uitgewist zijn en de natuur de orde weer hersteld heeft. Zijn enige doel is het bezorgen van zijn vracht op een aangegeven locatie. Gedurende zijn reis realiseert de robot dat er meer in het leven zit dan het opvolgen van een doelloze opdracht. Hij merkt dat hij de enige in zijn soort is en verlangt naar een gelijke, om zo de eenzaamheid tegen te gaan in deze grote, onbekende wereld.

Dat ik niet vergeten wil worden is een met de hand getekende film over bang zijn voor de dood en nietigheid, over het leven met een angststoornis en over hoe de simpele dingen het moeilijkste zijn. De film evoceert hoe alles voorbij gaat zonder houvast, het dagdagelijkse dat je naar de keel grijpt als je maar niet kan wennen aan de dood - of aan het leven.

Francis, een onderdanige en vredelievende man, werkt al heel zijn leven samen met zijn bazige moeder Bertha in hun familiebedrijf van mollenvangers. Wanneer hij zijn moeder op heel abrupte wijze verliest tijdens een werkdag op het veld, begint hij een ondergrondse zoektocht om haar te redden. Daar brengt hij echter zijn eigen leven mee in gevaar.

Wanneer een mysterieus schild verschijnt rondom het Afrikaanse continent, wordt Europa afgesneden van de natuurlijke rijkdommen en goedkope arbeidskrachten die het nodig heeft om te overleven. Tegelijkertijd begint in Europa een nieuwe ijstijd, als gevolg van de extreme klimaat verandering. Deze afrofuturistische musical volgt enkele koene Afropeanen op een duizelingwekkende rit naar het einde van Europa zoals we het kennen.

Frank werkt in een magazijn waar hij dozen voorziet van een passend etiket. Elke dag ziet er hetzelfde uit maar dat vindt hij helemaal niet erg. Hij houdt van de eentonigheid en vind elke verandering verschrikkelijk. Als er een momentje niets te doen is, vouwt hij vogeltjes van papier. Alles verandert plots als er een nieuwe collega een deel van Franks werk komt overnemen. Frank is met die verandering allesbehalve gelukkig en hij probeert zijn nieuwe collega zo veel mogelijk te negeren tot op het moment dat hij merkt dat ze toch meer gemeen hebben dan hij eerst dacht.

Een gedreven ornitholoog woont al heel zijn leven met zijn bijna blinde moeder die hele dagen bezig is met de dood en maar weinig oog heft voor haar zoon. Door een onverwachte vondst verandert het kleine huishouden compleet.

Ieder van ons heeft een ander ritme. Heen en weer is een dans over individuele ritmes die met elkaar samengaan, op andere momenten lijken te botsen of niet met elkaar in contact komen.

Elke ochtend verschijnen er verschillende mannen in de Brusselse Diksmuidelaan en verzamelen zich langs de kant van de weg. Het zijn illegale arbeiders die wachten om opgepikt te worden voor zwartwerk. Iedereen kent ze, maar niemand weet wie ze zijn. Doorheen de blik van de buurtbewoners ontdekken we de straat en dit uitzonderlijke fenomeen.

‘The Holy Fool’ is een pseudo-documentaire/filmcollage over een kunstenaar/schilder, die gedreven is door excentrieke, egocentrische seksuele en narcistische verlangens. In deze filmcollage wordt op een humoristische manier het stereotypische, mythische beeld van de mannelijke kunstenaar gedeconstrueerd. Found-footage beeldmateriaal en audiocommentaar van bekende kunstcritici en historici worden ingezet om de persoonlijke erotische beelden van de protagonist te voorzien van (lege)inhoud en narratief. De verzameling van deze kunsthistorische en canonieke referenties tonen in een notendop de problematiek van de  modernistische mythe van de kunstenaar aan.

Een vuurtorenwachter leeft een vredig bestaan zonder zorgen. Dit verandert echter wanneer hij een vreemd voorwerp in de post krijgt waardoor hij begint te twijfelen aan de realiteit van zijn bestaan.

Omwille van tijdsdruk voor zijn dichtbundel, probeert Mustafa, een Iraakse dichter in België, af te geraken van zijn net gearriveerde jeugdvriend uit Irak. In deze conflictsituatie komt naar boven hoe ze cultureel uit mekaar gegroeid zijn.

Wanneer bejaarde danseres Elvira haar overleden echtgenoot Jean een laatste keer wenst terug te zien, is het de duivel die haar komt ophalen.

De elfjarige Txiki woont in een vissersdorpje in het Spaanse Baskenland. Om de dagdagelijkse routine te doorbreken, brengt hij een groot deel van zijn tijd door bij zijn grootvader, Sabin, een oude visser die er van overtuigd is dat er zeewater door zijn aderen vloeit. Gefascineerd door zijn mysterieuze verhalen besluit Txiki zelf de geheimen van de zee te gaan ontdekken. 

Op een namiddag ontmoeten twee kinderen elkaar.

Juliette en haar vader Arthur zitten elk in een roeibootje op een meer, omringd door water. Juliettes vader heeft jongdementie en zal later die de dag sterven. Tijdens hun laatste uur samen ontstaat er een spel dat heen en weer snijdt tussen mooie en minder mooie momenten. Elkaar een laatste keer vinden, afscheid in al zijn puurheid.

Volg een slakje, op zoek naar een huisje… Een sprookje zonder woorden, over natuur en verwondering. In deze film plaatst maker Johannes Broux echte beestjes in een wonderlijk gedetailleerd décor, gefilmd van héél dichtbij… De magische belichting en muziek doen de rest.

Astronauten in de woestijn van Oman. Of is het Mars? Bedoeïnen, ruimteschepen, woestijnschepen, twee jonge Omani meisjes die gepassioneerd zijn door het heelal én een verloren regisseur die reflecteert over het leven in dit universum en de relatie tussen ontdekkingsreizen, het nomadische en de vrijheid.

Het portret van verschillende generaties in een ‘drag familie’, geprojecteerd tegen de achtergrond van de ‘backstage’ van een show. Als de lagen makeup en alcohol zowel de masculiniteit als het vrouwelijke doen verdampen beginnen hun harten zich te openen. Delicate onderwerpen komen boven drijven, gelardeerd met humor en misverstanden.

De eerste keer dat ik naar Japan ging, heb ik Tokyo niet verlaten. Ik was op slag verliefd op de stad. Zes maanden later keerde ik terug om er te wonen voor een langere tijd. Ik was op zoek naar een antwoord op wat aanvankelijk een simpele vraag leek: “Waar voelt het als thuis?” Oude Japanse verhalen vertellen dat mensen van water afkomstig zijn. Ik wou zien of ik, net als water, van vorm kon veranderen en me aanpassen aan mijn omgeving. Okaeri is het woord dat mijn huisgenoten riepen elke keer wanneer ik binnenkwam. Het betekent  ‘welkom thuis’.

Tijdens hun jaarlijkse zomervakantie verkennen de eigenzinnige Camille en haar oudere broer Tuur de nieuwe kampeerbestemming in de Provence. Wanneer ze twee Nederlandse meisjes ontmoeten, verandert Camille's bewondering voor haar grote broer in een slepende jaloezie. Ontluikende volwassenheid verstoort de zorgeloze vakantie.

Honden en zendmasten. Frequenties van vlees en elektrisch gejank. Een verontrustende sfeer waarin het dierlijke, het organische en het industriële met elkaar vermengd worden. 

Athene, 2018. 44% van de jeugd is werkloos. De film presenteert zichzelf in een documentaire vorm, maar desondanks bewegen de niet professioneel opgeleide acteurs zich voort in een fictioneel plot. De prent toont een generatie verloren in niemandsland, dwalend buiten het klaslokaal en de arbeidsmarkt. Vijf jong-volwassenen ontlopen het wachten op een onbeduidende toekomst door vertier te zoeken in de luxueuze Airbnb-woningen die één van hen voor een schamele vergoeding schoonmaakt. Boven op de daken kijken ze uit over een stad in beroering, dagdromend over een wereld vol mogelijkheden.

Een geanimeerde haiku waarin drie anekdotes over een wolf, een dakloze vrouw en een soldaat worden verteld via een parallelle intellectuele montage, met als insteek het evoceren van  een pure observatie van de huidige ‘condition humaine’.