top of page

DE IMAGERIE

logo imagerie.png

Voor het BREEDBEELD Kortfilmfestival selecteerde De Imagerie vier korte films gemaakt door vijf vrouwen die via hun werk op zoek zijn naar wat deel uitmaakt van hun identiteit. Via de persoonlijke films nemen ze ons, soms letterlijk, mee op reis en tonen ons via de camera, via de maker zelf,  via de openbare ruimte, via de moeder, via de performance wat het betekent om kunstenaar, vrouw, mens, dochter te zijn.

www.deimagerie.be

Het programma van De Imagerie speelt  op 9/11 om 22 u. in de kleine zaal

Babel

Meggy Rustamov 2019, 8'

Voor deze film nodigde de kunstenaar haar moeder van Assyrische afkomst uit om alle woorden die ze zich nog herinnert in haar moedertaal het Assyrisch – een Neo-Aramese taal – op te sommen. Sprekers van het Assyrisch zijn afstammelingen van de oude inwoners van Noord-Mesopotamië, momenteel beter bekend als Irak. Assyrisch is, naast andere moderne Aramese talen, een verdwijnende en bedreigde taal. ‘Babel’ brengt verschillende lagen van het menselijk leven samen, van veroudering tot dementie, migratie en het daarmee onvermijdelijke verlies van taal en identiteit naast het individuele en collectieve erfgoed.

Site_Video_Still_BABEL_kleinMeggy_Rustam

Ja maar nee, nee maar ja

Amanda van Hesteren 2019, 19'

De Surinaamse moeder van Amanda mengt zich steeds nadrukkelijker in het racismedebat. Volgens Amanda houdt haar moeder er steeds fanatiekere opvattingen op na. Ze herkent zichzelf niet meer in wat haar moeder zegt en betreurt het verschil in standpunt. Het groeiende gevoel van vervreemding is wederzijds: Amanda’s moeder noemt haar een bounty en vindt dat ze door een te witte bril naar de wereld kijkt.

De ervaren afstand tot haar moeder vormde het vertrekpunt voor een serie persoonlijke gesprekken over racisme, in deze intieme documentaire over een bijzondere moeder-dochterband. Betreft het enkel een verschil van opvatting of speelt hier een generatiekloof? Gefilmd vanuit een first person view voelt Amanda haar moeder aan de tand over politieke correctheid, assimilatie en etnisch profileren. Gewoon aan de keukentafel, onderweg in de auto of tijdens een wandeling door het park. Het resultaat: een intieme documentaire over een bijzondere moeder-dochterband.

Ja_maar_nee,_nee_maar_ja_'(2019,_19’)_do

We Were Fools For Thinking It Was Going To Be Fun

Plural Authorship Collective 2019, 16'

Plural Authorship Collective (P_A_C) bestaat uit het kunstenaars duo Aay Liparoto en Zed Morales. Hun werk is multidisciplinair en combineert performance, video en tekst. In hun werkmethode hanteert P_A_C een auto-etnografische benadering. Door gebruik te maken van een langdurige en meeslepende performance van personages in het dagelijks leven, onderzoeken de twee kunstenaars hoe de lichamelijkheid van een actie tot nieuwe inzichten en kennis leidt. Het duo is geïnteresseerd in de energie en uitdagingen van co-auteurschap.

De film volgt de turbulente roadtrip van Aay en Zed, die met een nieuwe performance door Amerika reizen. Ze vangen de dagelijkse vreugde en spanningen van hun vriendschap, de samenwerking, het kunstenaarschap, de onzekerheden en persoonlijke feministische mantra’s door de lens van hun telefoon.

We_Were_klein_Fools_For_Thinking_It_Was_

Mi porti al mare?

Anna Raimondo 2016, 14'

Anna Raimondo zwerft (niet zonder moeite) met de staart van een zeemeermin door Brussel en vraagt voorbijgangers haar mee te nemen naar de zee. In de openbare ruimte wordt de zeemeermin een ongerijmde figuur die zich niet kan bewegen zonder gedragen te worden. De oproep tot hulp wordt een cruciaal punt voor de kunstenaar, die afhankelijk is van diegenen die ze tegenkomt. Verleiding en verrassing maken integraal deel uit van de interacties met de mensen die ze tegenkomt om samen met hen de kwestie aan te pakken van wat de kunstenaar van de zee vindt. Raimondo hanteert drie principes voor deze performance: focus op de zee tot deze deel van je wordt; vind je g-spot in je stembanden; leef in het tussenliggende gebied.

Mi_porti_al_mare__(2016,_14’)_klein_door
bottom of page