Het verhaal volgt een Chinese vrouw die zich situeert in Brussel, het hart van Europa, in de vroege jaren 90. Ze komt aan bij de familie van haar geliefde; die bij haar leefde in China maar die stierf in een ongeluk. Ze bezoekt de familie om zijn assen terug te brengen, maar is onzeker over hoe die nieuwe familie op haar zal reageren. Ze draagt heel wat bagage met zich mee: haar verleden, de cultuur waarin ze opgroeide en al haar ideeën over de toekomst. Het is de sterkte die ze vond in de belofte van haar man, die haar nu blijft drijven om een nieuwe toekomst te bouwen. Gelukkig staat ze hier niet alleen in. Ze geraakt bevriend met een andere Chinese vrouw die haar plaats in de stad heeft gevonden.

Gevangen tussen zijn eigen, volgeschreven muren, zit Jonas te tellen, te herhalen. Hij herhaalt de kwellingen van zijn verleden, het dagelijkse geweld. Hij confronteert zichzelf met al zijn ellende, maar lijkt niet in staat aan deze realiteit te kunnen ontsnappen.

​

De Russische Asia Zolkina strandt aan een tankstation langs de snelweg met te

weinig geld op haar bankrekening om te kunnen tanken. Desondanks probeert ze contact te maken met voorbijgangers, maar iedereen is onderweg: ofwel naar huis, ofwel slechts op doorreis. Uit pure verveling en eenzaamheid gaat ze uiteindelijk telefoongesprekken voeren met haar imaginaire vriend of schiet ze op voorbijgaande auto’s met haar waterpistool.

Yatima weet niet waarom haar ouders haar hebben verlaten na haar geboorte. Vragen over haar adoptieverleden blijven opkomen. Heb ik broers of zussen? Hoe zou mijn leven eruit zien als ik was opgegroeid in Kaapverdië? Wanneer de twintigjarige Yatima op zoek gaat naar haar identiteit komt zij erachter dat haar ouders iets verborgen houden over haar adoptie. De vertrouwensband met haar ouders wordt op de proef gesteld.

​

Zeno zorgt voor zijn game-liefhebbende en ongeneselijk zieke zoon Dorian. Zeno doet zijn best om hoop te houden tijdens het ziektebed van zijn zoon, maar Dorian heeft de hoop al opgegeven. Onverwacht belandt Zeno in een andere wereld waar hij Esperanza en haar verschijningen ontmoet. Voor het eerst in maanden vergeet Zeno zijn zorgen en ervaart hij weer wat geluk is, totdat Esperanza hem een onmogelijk voorstel doet. 

​

De vooroordelen van de Schilderswijk kloppen niet met de beleving van een aantal jongeren die in de wijk leven en werken. Samen ondernemen ze een zoektocht naar het beeld en stem van de wijk.