kortfilm.be

zaterdag 8.11 + Q and A ........... 20 - 21.15 u. ... zaal 1

Uit de intimiteit van aanwezigheid, groeit de pijn van een gemis. In dit kortfilmprogramma reiken vier filmmakers uit naar een moeder of grootmoeder aan de andere kant van de camera. Dat levert vormelijk erg verschillende documenten op, die wel telkens herinneringen aftasten en zoeken naar een verbindende taal. Want het is in elk van deze films de taal die de cadans van de vertelling bepaalt. Het soms niet volledig begrijpen is hier een handvat om dichter bij het verhaal van de ander te komen.

Als toeschouwer word je gevraagd om aandachtig te luisteren, met belangstelling voor stem en intonatie, en non-verbale gebaren—een poëtisch onderzoek naar de vaak onuitgesproken manieren waarop we communiceren.

Oumoun

Fairuz en
El Moiz Ghammam

“Beste grootmoeder, je zal verrast zijn mijn stem in jouw taal te horen…” Dit zijn de eerste woorden van een op tape ingesproken brief die nooit is verstuurd, maar die de Brusselse filmmaker wel in real time luidop afspeelt voor haar grootmoeder in Mahdia, Tunesië. In aanwezigheid van de camera veranderen de zinnen in een voice-over. Die transformeert op zijn beurt geleidelijk in een dialoog over talen, culturen en generaties heen. / 14' (2017, België/Tunesië)

Gestures

Chloe Delanghe

‘Gestures’ bestaat uit een voortdurende dialoog tussen wat wordt getoond en wat verborgen blijft. Het werk richt zich op de gebaren en uitdrukkingen van een gecapteerde persoon. Het geluid van haar stem is de indicatie van een mogelijk verhaal, maar dat verhaal blijft fragmentarisch. De afstandelijke blik van de camera worstelt om een fundamenteel moment vast te leggen tussen moeder en dochter. / 6' (2015, België)

Saying Not Said

Christina Stuhlberger

‘Saying Not Said’ toont twee moeder-dochterrelaties van immigranten van Filipijnse afkomst in Europa. De vier vrouwen, waaronder de kunstenaar, voeren op het scherm een dialoog, elk op een ander moment in hun leven. Terwijl de ene dochter de taal van haar moeder heeft geleerd, heeft de andere dat niet gedaan. De film is een persoonlijke poging om de intimiteit en kennis te traceren die voortkomen uit het verbale en non-verbale, het grammaticaal onjuiste en de onuitgesproken woorden. / 18' (2024, België/Oostenrijk)

maman,

Niko Wei

Een poëtische documentaire in de vorm van een brief van een zoon aan zijn moeder, maar door haar aan hem voorgelezen. Wat begint als een poging om haar verhaal te vertellen, verandert langzaam in iets anders. / 15' (2025, België)