We volgen Payo Pepa op weg naar zijn afspraak met Vanessa Goor.

Een jonge vrouw zwerft door de stad, op zoek naar een plek om haar vuurwerkpijl de lucht in te sturen.

Intieme herinnering en kosmische droom versmelten met elkaar wanneer een vrouw terugblikt op een stukgelopen relatie. 

Een vrouw loopt weg van huis en ontmoet een paard dat haar de weg wijst. In een valse palindroom wordt haar vlucht een illusie en haar vrijheid een spiegel, gedragen door een klankband van verwrongen drums en metalen gitaren.

Één man en één hamburger. 

Onderweg van oever tot oever, dansen Florence haar gedachten mee op het gefluister van de rivier.

Een kloof tussen de moderne tijd en de aarde. Wat gebeurt er als je je realiteit in twijfel stelt? 

Mijn grootmoeder beweegt moeizaam door haar tuin. Haar ogen laten het afweten, daarom kijk ik met haar mee. We buigen ons over de planten die vanzelf zijn opgekomen — onkruid, zegt ze. Samen zoeken we naar namen en vormen. De tuin dooft langzaam uit, maar bloeit tegelijk open.

Een exploratie van de stad Antwerpen via haar reflecties

In een bruisende stad waar het verkeer nooit stilstaat, voeren een moeder en zoon een openhartig gesprek over de herinneringen aan zijn coming-out, die hun relatie op de proef stelde. Terwijl ze terugblikken op de moeilijke momenten die ze samen hebben doorgemaakt, stelt de zoon vragen en zoekt hij naar begrip en antwoorden, in de hoop terug dichter bij zijn moeder te staan. 

Tijdens een bezoek aan de bouwplaats van het Kursaal in Oostende werd ik getroffen door de rauwe geluiden die de enorme ruimte vulden. Ik vroeg mijn goede vriend en componist Jordan Paul Rousseau om met deze geluiden aan de slag te gaan en ze om te zetten in een muziekstuk. 

Maya wordt na een beroerte wakker met visuele agnosie. Ze herkent objecten niet meer. Nadat ze probeert uit te zoeken wat wat is, loopt er plots iets uit de hand…

Een componist worstelt met zijn verleden. Herinneringen aan zijn jeugd spelen hem parten in zijn creatief proces, tot een onverwachte gast hem op een nieuw spoor brengt.

De man beweegt. Kaders verschuiven grenzen, maskers tekenen emoties. De varen blijft stil. Stevig in het zachte wild.

Een koppel ligt aan het water te genieten van de zon en de zee. Wanneer ze merken dat het water steeds dichter bij komt, proberen ze samen manieren te vinden om er niet in te verdrinken. Een film over elkaar leren loslaten.

Postkaart van een vader aan zijn kind.

De reis begint aan de rand van de zee en tussen het ruisen van bladeren. Terwijl zonlicht door de bomen valt, vertraagt de tijd; wandelen, blikken en de zachte wind veranderen in een herinnering. Esinti is een korte reis door de stilte van alledaagse momenten en de stille verbondenheid met de natuur.

Al mijmerend dwaalt George De Baudringhien voor de zoveelste laatste keer door zijn ouderlijk huis, op zoek naar een manier om zijn hele bestaan achter zich te laten.